κακόσκοπος

-η, -ο (Α κακόσκοπος, -ον)

νεοελλ.

αυτός που έχει κακούς σκοπούς, κακόβουλος, επίβουλος

αρχ.

κοπιαστικός, δύσκολος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)-* + -σκοπος (< σκοπός), πρβλ. πολύ-σκοπος, φιλό-σκοπος].